Doświadczenia [1]

Czy będzie na egzaminie? Na pewno.

WYKONANIE PREPARATU MIKROSKOPOWEGO SKÓRKI LIŚCIA SPICHRZOWEGO CEBULI

Potrzebne materiały: cebula, szkiełko podstawowe i szkiełko nakrywkowe, igła preparacyjna, pęseta, zakraplacz, zlewka z wodą.

Wykonanie preparatu:

1. Zakraplaczem nanieść kroplę wody na środek szkiełka podstawowego.

2. Igłą preparacyjną i pęsetą ściągnąć cienką skórkę z wewnętrznej strony liścia cebuli.

3. Umieścić skórkę na kropli wody na szkiełku podstawowym.

4. Delikatnie położyć szkiełko nakrywkowe ukośnie do szkiełka podstawowego i nakryć nim przygotowany materiał tak, aby na preparacie nie pozostały pęcherzyki powietrza.

Kilka przykładów rzeczonej skórki

Przeprowadzanie obserwacji mikroskopowej:

1. Za pomocą wbudowanego w mikroskop źródła światła lub lusterka uzyskać równomierne oświetlenie pola widzenia.

2. Umieścić preparat na stoliku w polu widzenia. Zaczynając od obiektywu z najmniejszym powiększeniem, wyregulować ostrość obrazu najpierw śrubą makrometryczną, a potem mikrometryczną.

WYKONANIE I OBSERWACJA PREPARATU MIKROSKOPOWEGO LIŚCIA MOCZARKI KANADYJSKIEJ

Potrzebne materiały: liść moczarki kanadyjskiej, szkiełko podstawowe, szkiełko nakrywkowe, pęseta, zakraplacz, zlewka z wodą.

Wykonanie preparatu:

1. Zakraplaczem nanieść kroplę wody na środek szkiełka podstawowego.

2. Za pomocą pęsety umieścić w kropli wody fragment liścia moczarki kanadyjskiej.

3. Delikatnie położyć szkiełko nakrywkowe ukośnie do szkiełka podstawowego i nakryć nim przygotowany materiał tak, aby na preparacie nie pozostały pęcherzyki powietrza.

Moczarka kanadyjska. Na dole po prawej przekrój rośliny

Preparat mikroskopowy

Chloroplasty z liścia moczarki kanadyjskiej

  
OBSERWACJA PREPARATÓW MIKROSKOPOWYCH TKANEK ROŚLINNYCH

Potrzebne materiały: preparaty trwałe stożka wzrostu korzenia cebuli, skórki liścia kosaćca i zwarcicy w łodydze dyni.

Stożki wzrostu korzenia cebuli

Włoski wydzielnicze z liścia pelargonii (nic innego nie mogłam znaleźć)

http://www.neonowka.webege.com/aktywni.htm

WYKONANIE I OBSERWACJA PREPARATU MIKROSKOPOWEGO MIĘKISZU SPICHRZOWEGO BULWY ZIEMNIAKA

Potrzebne materiały: przekrojona bulwa ziemniaka, szkiełko podstawowe, szkiełko nakrywkowe, igła preparacyjna, zakraplacz, zlewka z wodą, płyn Lugola (roztwór jodku w jodku potasu).

Wykonanie: zakraplaczem nanieść kroplę wody na środek szkiełka podstawowego. Następnie za pomocą igły preparacyjnej umieścić nieco miąższu bulwy ziemniaka w kropli wody. Dodać kroplę płynu Lugola, który wybarwi na niebiesko ziarna skrobi obecne w komórkach miękiszu. Tak przygotowany materiał nakryć szkiełkiem nakrywkowym dbając, aby w preparacie nie pojawiły się pęcherzyki powietrza.

"Miękisz spichrzowy - należy kojarzyć ze 'spichlerzem', czyli miejscem przechowywania pożywienia. Taką samą funkcję pełni w roślinach. Nie ma chloroplastów, ale ma zapas pożywienia: ziarna materiału zapasowego. Występuje w organach spichrzowych tj. korzeniu buraka, nasionach grochu, liściach kapusty, bulwach ziemniaka. 

Charakterystyczne są ziarna materiału zapasowego."

Miękisz spichrzowy

http://matura-biol.blogspot.com/2010/10/tkanka-miekiszowa.html

OBSERWACJA PREPARATÓW MIKROSKOPOWYCH ORGANÓW ROŚLINNYCH

Potrzebne materiały: preparaty trwałe korzenia bobu, łodygi powojnika, liścia sosny.

Na każdym z preparatów rozpoznaj odpowiednie części roślin i ich tkanki:

Przekrój poprzeczny przez łodygę paproci, powiększenie 100x

Przekrój poprzeczny przez łodygę

Przekroje przez korzeń

Przekrój poprzeczny przez igłę sosny

WPŁYW DWUTLENKU WĘGLA NA INTENSYWNOŚĆ FOTOSYNTEZY

PRZEPROWADZANIE DOŚWIADCZENIA + METODA NAUKOWA


Problem badawczy: Czy stężenie dwutlenku węgla wpływa na intensywność fotosyntezy?
Hipoteza: Wzrost stężenia dwutlenku węgla zwiększa intensywność forosyntezy.
Przewidywanie: Liście moczarki kanadyjskiej zanurzone w wodzie wodociągowej będą wydzielały więcej pęcherzyków tlenu niż te zanurzone w wodzie przegotowanej (zdjęcia urodziwej moczarki kanadyjskiej powyżej).
Materiały: Dwa jednakowe fragmenty pędu moczarki kanadyjskiej, dwie zlewki o pojemności 500 ml, dwie probówki, dwa statywy, termometr do mierzenia temperatury wody, 250 ml wody przegotowanej, 250 ml wody z kranu (obie w temp. ok 25 stopni C), źródło światła w postaci lampy z żarówką o mocy 100 W.
Wykonanie: Przygotuj dwa zestawy w sposób przedstawiony na rysunku, uwzględniając różnice charakterystyczne dla próby badawczej i próby kontrolnej, a następnie ustaw je w jednakowej odległości o źródła światła.
Próba badawcza: Napełnij jedną z probówek wodą przegotowaną i włóż do niej fragment pędu moczarki kanadyjskiej, następnie wstaw probówkę do zlewki z wodą przegotowaną i umocuj na statywie.
Próba kontrolna: Wykonaj takie same czynności jak przy przygotowywaniu próby badawczej, używając wody wodociągowej.
Czas trwania doświadczenia: ok. 45 minut
Metoda zbierania wyników: Policz, ile pęcherzyków tlenu w ciągu 5 minut uwalniają liście moczarki umieszczonej w każdym zestawie. Policz pęcherzyki kilkakrotnie:

• po upływie 10 minut
• po upływie 20 minut
• po upływie 30 minut

Wyniki: ......................................................................................................
Wnioski: .....................................................................................................

WPŁYW WODY NA PRZEBIEG KIEŁKOWANIA

Problem badawczy: Czy do kiełkowania nasion niezbędna jest obecność wody?
Hipoteza: woda jest konieczna do kiełkowania nasion.
Przewidywanie: nasiona rzeżuchy umieszczone na suchej bibule nie będą kiełkowały.
Materiały: dwie szalki Petriego, jedno opakowanie nasion rzeżuchy, lignina, woda.

1. Szalka Petriego 2. Nasiona rzeżuchy i roślina 3. Lignina 4. Zlewki z wodą

Wykonanie: Na dnie każdej z szalek Petriego (może być zwykła miska) ułóż cienką warstwę ligniny, a następnie wysiej podobną ilość nasion rzeżuchy, starając się rozmieścić je róznomiernie. Tak przygotowane zestawy umieść w ciepłym, przewiewnycm miejscu z dostępem do światła.
Próba kontrolna: nie dodawał wody, podłoże, na którym znajdują się nasiona, powinno pozostawać suche.
Próba badawcza: dodawaj systematycznie niewielkie ilości wody, dbając, aby lignina, na której znajdują się nasiona, była stale wilgotna.

a) próba kontrolna b) próba badawcza

Czas trwania doświadczenia: tydzień.
Metoda zbierania wyników: codziennie obserwuj zmiany, jakim ulegają nasiona rzeżuchy w każdym z zestawów doświadczalnych, systematycznie sporządzając notatki.

OBSERWACJA PREPARATÓW TKANEK CZŁOWIEKA POD MIKROSKOPEM

Przygotuj potrzebne materiały: preparaty trwałe krwi, tkanki nabłonkowej, tkanki mięśniowej poprzecznie prążkowanej szkieletowej i tkanki kostnej; mikroskop.
Wykonaj obserwację mikroskopową.

Krew

Tkanka mięśniowa poprzecznie prążkowana szkieletowa

Jako ciekawostka tkanka mięśniowa gładka serca

Tkanka kostna zbita: kanały Haversa (a) i osteocyty (b)

Komórki nabłonka z wybarwioną keratyną (czerwony) i DNA (zielony)

WYKRYWANIE SKROBI W PRODUKTACH ŻYWNOŚCIOWYCH

Problem badawczy: Które z badanych produktów żywnościowych zawierają skrobię?
Hipoteza: wszystkie produkty roślinne zawierają skrobię.
Przewidywanie: płyn Lugola zabarwi produkty zawierające skrobię na kolor fioletowoniebieski.
Materiały: kawałki chleba, ziemniaka, selera, jabłka, białego sera, mięsa, łyżeczka mąki ziemniaczanej, woda, zlewka, zakraplacz, płyn Lugola, 6 małych spodków.
Wykonanie:
próba kontrolna: wsyp do zlewki łyżeczkę mąki ziemniaczanej i zalej ja niewielką ilością wody (ok. 50 ml). Dodaj 3 krople płynu Lugola.
próba badawcza: na spodkach połóż osobno kawałki przygotowanych produktów. Na każdy z nich nanieś po 3 krople płynu Lugola.
Czas trwania doświadczenia: 20 s
Metoda zbierania wyników: zaobserwuj zmianę koloru produktów pod wpływem płynu Lugola.

Doświadczenie jest opisane tutaj, na samym dole: http://niesamowitenotatki.blogspot.com/2012/01/co-ma-chemia-do-biologii-ano-duzo.html

WPŁYW WYSIŁKU FIZYCZNEGO NA WARTOŚĆ TĘTNA I CIŚNIENIA KRWI

Problem badawczy: Czy podczas wysiłku fizycznego zmienia się rytm pracy serca i ciśnienie krwi?
Hipoteza: wysiłek fizyczny wpływa na zmianę rytmu pracy serca i ciśnienia krwi.
Przewidywanie: wysiłek fizyczny powoduje przyspieszenie pracy serca i wzrost ciśnienia krwi.
Materiały: stoper, ciśnieniomierz.
Wykonanie: doświadczenie muszą przeprowadzać dwie osoby. Pierwsza z nich musi przebiec dowolny dystans w czasie 1 minuty. Druga osoba musi zmierzyć za pomocą stopera czas biegu oraz wykonać pomiar tętna i ciśnienia krwi.
Próba kontrolna: zmierz tętno i ciśnienie krwi osoby pozostającej w spoczynku. Otrzymane wyniki zapisz w tabeli.
Próba badawcza: zmierz tętno i ciśnienie krwi natychmiast po zakończeniu biegu.
Uwaga: badając tętno po biegu, zastosuj krótki czas pomiary (15 s), a następnie określ jego wartość w przeliczeniu na jedną minutę (mnożąc wynik przez 4).

Pomiar tętna: opuszkami palców wskazującego i środkowego delikatnie uciśnij skórę tak, jak pokazano na fotografii, i licz uderzenia w ciągu minuty. Pomiar ciśnienia krwi: zmierz ciśnienie krwi za pomocą ciśnieniomierza; postępuj zgodnie z dołączoną do niego instrukcją.

Metoda zbierania wyników: